வியாழன், நவம்பர் 07, 2024

நீரும் நிலமும் - கவிதை

 


ஈரைந்து திங்கள் கருவறைச் சிறையில் 

கற்றவை கையளவேயானாலும் 

பன்னிரு ஆண்டுகள் 

பட்டாம்பூச்சிகளுக்கு பள்ளிச் சிறை 

பருவத்தில் காப்பாளரெனும் காவலாளி கொண்ட 

கல்லூரி என்னும் கௌரவச் சிறை

மணமுடித்து மறுவீடு என்னும் 

மீளாத புதிய சிறை 

குடும்பத்திற்காய் அடுமனையெனும் மூடாத ஆலையில் 

முடிவுறாத வேலைச் சிறை 

பொருளாதார தேவைக்காக 

ஏவும் வேலையை முடிக்கும் கூலியாய் 

ஈரடிக்கு ஈரடி அறையில் 

நவீனச் சிறை 

ஓய்வில் விட்டதை அனுபவிக்க 

எப்போதோ கிட்டும் நேரத்தில்

அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாய்

அலைக்கழிப்புச் சிறை 

வயோதிகத்தில் தொடரும் அனுதாபச் சிறை

பலரிடத்திலும் கிட்டும் அலட்சியச் சிறை 

பணமிருந்தாலும் உடல்நலம் குன்றினால் 

மருந்துகளிடம் சிறை

மருத்துவம் கை விட்டால்  

பிணவறையில் குளிர்ச்சாதன பெட்டிச் சிறை

இத்தனை சிறைவாசம் கடந்து பின்பே 

மயான அக்னியில் பிறக்கும் விடுதலை

வாழ்வின் நெடிய பக்கங்கள் யாவற்றிலும் 

கட்டிப் பிணைக்க பலநூறு சங்கலிகள்

கரையேறத் துடிக்கும் மீனுக்குத் தெரிகிறது 

நீரே சிறைச்சாலை 

நிலமே விடுதலை!




கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக